بررسی تاثیر تکنولوژی های بومی ساخت در ایجاد تعامل بین محیط طبیعی و مصنوع (نمونه ی موردی : طراحی دهکده ی اقامتی-توریستی در جزیره ی قشم)

انسان همواره در طی تاریخ در ایجاد محیط ساخته شده با توجه به نوع ایدئولوژی و تفکر خود رابطه های متفاوت و تکاملی با طبیعت ایجاد کرده است و در این سیر تکاملی در آغاز ورود به عصر چهارم می باشد که درآن اکولوژی و زمین به عنوان بستر و منبع زندگی نوع انسان در مرکز توجه قرار دارد. در طول این دوره های تکاملی، نوع نگاه به تکنولوژی و ماهیت آن، محیط طبیعی را برای ایجاد محیط ساخته شده برای زندگی مورد پردازش قرار داده است و نوع این پردازش در صد سال اخیر باعث تغییر شکل سریع محیط ساخته شده و تحولات عدیده ای در تکنولوژی ساخت معماری شده است. از طرفی در معماری بومی، با انتخاب نوع خاصی از تکنولوژی، بهره برداری از منابع و مصالح طبیعی ضمن برآورده کردن نیاز های زندگی در هماهنگی کاملی با طبیعت انجام می گرفته است؛ این هماهنگی شامل هارمونی فیزیکی ]از نظر نوع مصالح و شیوه ی استفاده از آن ها[ با بستر طبیعی و نیز هارمونی بصری با آن بوده است و در نتیجه ی آن، نوعی رابطه ی تعاملی بین محیط طبیعی و مصنوع شکل می گرفته است. در این پژوهش سعی بر آن شده تا با نگاهی به رابطه انسان، طبیعت و محیط ساخته شده به بررسی تاثیرات ایدئولوژی بر نوع ایجاد محیط، پارادایم های محیطی برگرفته از آن و مکاتب معماری در برخورد با طبیعت پرداخته شود. در ادامه، تکنولوژی و ماهیت آن مورد بررسی قرار می گیرد و با نگاهی مقایسه ای به تکنولوژی ساخت مدرن و بومی و برشمردن ویژگی ها و انواع سیستم ها و تکنولوزی های معماری بومی سعی بر آن شده تا دهکده اقامتی-توریستی در قشم با پتانسیل های طبیعی ]شامل معادن و منابع ساختمانی و همچنین جاذبه های طبیعی[ و انسانی ویژه مورد طراحی قرار گیرد. در طراحی این مجموعه، که اهداف شناختی و کاربردی متعددی را به دنبال دارد ، سعی شده است تا از سیستم تکنولوژی ترکیبی استفاده شود و همچنین ارتقای شیوه های ساخت بومی و بهبود آن ها در جهت برخورد با تکنولوژی ساخت موجود در ایران امروز و عملی شده پروژه مورد تاکید بوده است.